شب بيست و هفتم ماه رجب (شب مبعث)
شب مبعث از شب هاى مهمّ سال و بسيار ارزشمند است. و اعمالى براى اين شب نقل شده است:
اوّل:
غسل كردن در اين شب مستحب است.
دوم: «شيخ طوسى» در «مصباح المتهجّد» روايتى را از امام جواد(عليه السلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: «در ماه رجب، شبى است كه از تمام آنچه كه خورشيد بر آن مى تابد بهتر است و آن شب، شب «بيست و هفتم» ماه رجب است; كه در صبح اين شب، رسول خدا(صلى الله عليه وآله)به رسالت مبعوث گرديد، و از شيعيان ما هر كس در آن شب عملى را انجام دهد، پاداش آن به اندازه عمل شصت سال خواهد بود!».
از آن حضرت سؤال شد: چه عملى در آن شب بهتر است؟
فرمود: پس از نماز «عشا» وقتى كه خوابيدى، پيش از نيمه شب، يا پس از نيمه آن از خواب برمى خيزى و
دوازده ركعت نماز مى خوانى، در هر ركعتى، سوره «حمد» و يك سوره از سوره هاى كوچك مفصّل(1) را مى خوانى; آنگاه در هر دو ركعتى كه سلام نماز را دادى، مى نشينى و هفت مرتبه سوره «حمد» و هفت مرتبه «معوّذتين» (سوره فلق و ناس) و سوره هاى «توحيد» و «كافرون» و سوره «قدر» و «آية الكرسى» را هر كدام هفت مرتبه مى خوانى; پس از آن اين دعا را مى خوانى:
 
اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فى الْمُلْكِ، وَلَمْ يَكُنْ
ستايش خاص خدايى است كه نگيرد فرزندى و نيست براى او در فرمانروايى شريكى و نيست
لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَكَبِّرْهُ تَكْبيراً، اَللّـهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِمَعاقِدِ عِزِّكَ عَلَى
برايش ياورى ازخوارى و به بزرگى كامل بزرگش شمار خدايا از تو خواهم به حق چيزهايى كه موجبات عزتت بر
اَرْكانِ عَرْشِكَ، وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ، وَبِاسْمِكَ الاَْعْظَمِ الاَْعْظَمِ
پايه هاى عرشت مى باشد و به حق سرحد نهايى رحمتت از كتابت و به نام بزرگتر بزرگتر
الاَْعْظَمِ، وَذِكْرِكَ الاَْعْلَى الاَْعْلَى الاَْعْلى، وَبِكَلِماتِكَ التّامّاتِ، اَنْ
بزرگترت و به حق ذكرت كه والاتر و برتر و اعلى است و به كلمات تام و تمامت كه
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ.
درود فرستى بر محمّد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شايسته آنى.
آنگاه هر حاجتى كه دارى از خداوند طلب كن.(2)
سوم: دوازده ركعت نماز است كه نحوه آن در اعمال شب نيمه رجب، بيان شد.
چهارم: زيارت حضرت امير مؤمنان على(عليه السلام) در اين شب، از افضل اعمال است.
1. مرحوم محدّث قمى، سوره هاى كوچك مفصّل را به سوره محمّد، تا آخر قرآن تفسير كرده است; ولى در روايت اقبال و زاد المعاد آمده است كه: منظور از آن، سوره يس به بعد است. (اقبال، صفحه 670 و زاد المعاد، صفحه 35).
2. مصباح المتهجّد، صفحه 813 و اقبال، صفحه 670 و زاد المعاد، صفحه 35.

 

دسته ها : مذ هبي
1391/3/28
X